Hoe een raar 2020 eindigde met een mooi moment …

Op oudjaar had ik laatdienst op palliatieve zorg. Zoals gewoonlijk zocht ik na de briefing mijn patiënten op om te melden dat ik die namiddag voor hen zou zorgen. Op de eerste kamer kreeg ik al direct een vraag van de echtgenoot die rond 18 uur zijn vrouw zou afhalen om thuis oudejaarsavond te vieren, of ik haar wou maquilleren en helpen om iets moois aan te trekken voor die bijzondere avond!

Mevrouw had afasie en kon mij dus weinig richtlijnen geven. Maar geen probleem, we zouden het proberen…

Ze had een ganse toiletzak vol flesjes, lipsticks , tubes en poedertjes… Ik goot alles uit op tafel, en begon samen met haar te sorteren … mevrouw was al enthousiast … maar hoe kleuren kiezen?
Ik begon mijn onderarm te gebruiken om dingen uit te proberen … dat vond ze heel fijn..
Eerst font de teint, het bijgehaalde spiegeltje deed haar al schaterlachen … dan lichte poeder want ze maakte me wel duidelijk dat het ’naturel’ moest zijn … de oogschaduw in 2 tinten, waarbij ze met moeite haar lach kon bedwingen om niet te bewegen. Mascara en lipstick volgden… ze gaf een goedkeurende duim !

Kleren waren er niet veel, maar een mooie zwarte broek en trui met glinstertjes er op, pasten goed bij elkaar. Nog even haar haren gekamd en we sloten de sessie af met een glaasje witte wijn !

Toen haar man wat later binnenkwam glunderde ze en was ze klaar voor een tête-à-tête bij haar thuis.
Ook mijn avond kon niet meer stuk …

Martien